Yandaş
Yandaş’tan…
Artık yapabileceğimi bildiğim için işim kolay. Doğruluk serumunun beynimdeki ağırlığını bir kenara itebildiğim kadar kolay.
“Ben bir hain değilim,” diyorum. “O zaman, Marcus’un Cesurlarda Topluluksuzlar’ın emri altında çalıştığına inanıyordum. Bir asker olarak savaşa katılamadığımdan, başka bir şekilde yardım edebildiğim için muduydum.”
“Neden asker olamadın?” Evelyn in saçlarının ardında floresan ışık parlıyor. Yüzünü göremiyorum, doğruluk serumu beni tekrar aşağı çekmekle tehdit edene kadar sadece birkaç dakika bir noktaya odaklanabiliyorum.
“Çünkü...” Ağzımdan çıkacak sözlere engel olmaya çalışıyormuşum gibi dudağımı ısırıyorum. Ne zamandan beri bu kadar iyi rol yapabildiğimi kestiremiyorum ama sanırım her zaman doğal bir yeteneğim olan yalan söyleme yeteneğimden farklı değil. “Çünkü elime silah alamıyordum, tamam mı? Onu... onu vurduktan sonra yapamazdım. Arkadaşım Will. Elime ne zaman silah alsam panikliyordum.”
Evelyn’in gözleri iyice kısılıyor. Korkarım kalbinin en yumuşak noktasında bile bana karşı hiç sempati beslemiyor.
“Demek Marcus, benim emrim altında çalıştığını söyledi,” diyor. “Ve hem Cesurlar hem de Topluluksuzlar’la yaşadığı gergin ilişkiyi bildiğin halde, ona inandın, öyle mi?”
“Evet.”
“Neden Bilgelik topluluğunu seçmediğini şimdi daha iyi .inliyorum.” Gülüyor.
Yanaklarım karıncalanıyor. Onu tokatlamak isterdim, kabul etmeye yanaşmasalar da bu salondaki herkes onu tokatlamak isterdi. Evelyn, sokaklarda devriye gezen silahlı Ibpluluksuzlar’la hepimizi şehre hapsetti. Silahlı olanın, aynı /amanda güçlü olduğunu biliyor. Ve Jeanine Matthews öldüğü için, ona karşı çıkabilecek başka kimse kalmadı.
Bir tiranlık biter, yerine yenisi gelir. Artık dünyanın böyle döndüğünü biliyoruz.
“Neden bundan kimseye bahsetmedin?” diye soruyor.
“Herhangi bir güçsüzlüğü kabul etmek istemedim,” diyorum. “Ve Dört’ün de babası için çalıştığımı bilmesini istemiyordum. Bundan hoşlanmayacağını biliyordum.” Doğruluk serumunun etkisiyle yeni kelimelerin boğazımda yükseldiğini hissedebiliyorum. “Şehrimizle ilgili gerçeği ve bizi buraya hapseden nedeni size getirdim. Bana bunun için teşekkür etmiyorsanız, en azından yarattığınız mezbeleliğe taht muamelesi yapıp oturacağınıza getirdiğim bilgiyle ilgili bir şeyler yapsaydınız!”
Evelynin alaycı gülümsemesi, sevimsiz bir şeyin tadına bakmış gibi birden değişiveriyor. Yüzüme eğildiğinde, ilk kez ne kadar yaşlı olduğunu görüyorum. Göz ve dudak bölgesindeki...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder