Dune’un İmparator Tanrısı
Dune’un İmparator Tanrısı’ndan…
Moneo bakışlarını Leto'nun yüzünden kaçırdı ve mozole koridorlarının uzaklarına baktı. Bir gün burada olacağım. Altın Yol devam edebilir ama ben biteceğim. Bu önemli değildi tabii. Yalnızca, kesintisiz bir süreklilikle algıladığı Altın Yol'un, yalnızca onun önemi vardı. Bakışlarını yine Leto'ya çevirdi, ama o masmavi gözlere değil. O koca bedende pusuya yatmış bir yırtıcı mı vardı gerçekten?
"Sen bir yırtıcının işlevini anlayamazsın" dedi Leto.
Bu sözler Moneo'yu şok etti, çünkü düşünceleri okuma iması vardı bunlarda. Bakışlarını Leto'nun gözlerine kaldırdı.
"Benim bile günün birinde ölmek derdinden muzdarip olduğumu entelektüel yönden biliyorsun" dedi Leto. "Ama buna inanmıyorsun."
"Asla göremeyeceğim bir şeye nasıl inanabilirim ki?"
Moneo kendini hiç bu kadar yalnız hissetmemiş, hiç bu kadar korkmamıştı. İmparator Tanrı ne yapıyordu? Buraya, yolculukla ilgili sorunları görüşmek... ve onun Siona'yla ilgili niyetlerini öğrenmek için inmiştim. Benimle oyun mu oynuyor?
"Siona hakkında konuşalım" dedi Leto.
Düşünce okumalar yine!
"Onu ne zaman sınayacaksınız Efendimiz?" Bu soru hep onun bilincinin karşısında bekleyip durmuştu, ama şimdi söylemişti artık onu, Moneo bundan korktu.
"Çok yakında."
"Bağışlayın Efendimiz, ama tek çocuğumun durumu konusunda nasıl endişelendiğimi kesinlikle biliyorsunuz."
"Diğerleri bu sınavı geçtiler Moneo. Sen de geçtin."
Moneo, Altın Yol'a karşı nasıl hassaslaştığını hatırlayarak yutkundu.
"Beni annem hazırlamıştı. Siona'nın annesi yok."
"Onun Balıkla Konuşanlar'ı var. Sen varsın."
"Aksilikler olabilir Efendimiz." Moneo'nun gözlerine yaşlar doldu.
Leto ona bakmadan düşündü: Bana sadakatiyle Siona'ya sevgisi arasında ikiye bölünmüş. Bir evlata duyulan bu ilgi ne kadar dokunaklı. Tüm insanlığın benim tek evladım olduğunu göremiyor mu?
Bakışlarını yeniden Moneo'ya çeviren Leto:
"Benim evrenimde de aksiliklerin olabileceği gözleminde haklısın. Bu sana hiçbir şey öğretmiyor mu?" dedi.
"Efendimiz, sadece bu defalık, şey yapamaz mısınız..."
"Moneo! Zayıf bir yöneticiye yetki vermemi kesinlikle isteme benden."
Moneo bir adım geri çekildi. "Hayır Efendimiz. Elbette hayır."
"Öyleyse Siona'nın gücüne güven."
Moneo omuzlarını kaldırdı. "Ne yapmam gerekiyorsa onu yapacağım."
"Siona bir Atreides olarak görevleri konusunda uyarılmalı"
"Tabi, elbette Efendimiz."
"Bizim kesin kararımız bu değil mi Moneo?"
"Bunu inkâr etmiyorum Efendimiz. Onu yeni Duncan'la ne zaman tanıştıracaksınız?"
"Önce deneme gelir."
Moneo, mahzenin soğuk zeminine baktı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder