Domuzları Tekmeleyen Çocuk
Domuzları Tekmeleyen Çocuk’tan…
Robert küçük bir çocukken annesi onun bazı yönlerden biraz acayip olduğunu fark etti. Size bir örnek vereyim. Robert'ın ablası Nerys ondan iki yaş kadar büyüktü ve flüt çalarken mutfak duvarına çarpması münasebetiyle üst dudağında bir şişkinlik vardı. Bu Nerys tutumlu bir kızdı ve küçükken domuz kumbarasına penileri sokuverirdi. Hala tutumludur; sadece şimdi poundları sokuşturuyor kumbaraya. Robert henüz küçük bir veletken, özellikle de evde misafirler varsa, Nerys küçük teneke domuzunu şangırdatırdı, anladınız mı?
Bu küçük teneke domuza Trevor diyordu. Evde misafir olduğu zamanlarda bir hayli gürültülü bir şekilde sallayıp şöyle şeyler söylerdi: "Oh, sanırım Trevor birazcık acıkmış bugün, midesi boş gibi." Zavallı küçük Nerys tam bir hasisin yaradılışına sahipti. Neyse, devamlı domuzcuğunu şangırdatıp, midesinde ne kadar para olabileceğini tahmin etmeye çalışıyordu. Robert bu küçük domuzu hiç sevmiyordu. Aslında Nerys'in küçük domuzcuğundan nefret ediyordu ve ondan kurtulmak için can atıyordu.
Anlatabildim mi? Nerys ortalıkta olmadığında bu küçük teneke domuzu tekmeliyordu da. Trevor'u kıçında küçük bir yastıkla oturma odasının ortasına koyardı.
Yastık, ayağını korumak içindi (ayak, Robert'ın oluyor). Sonra geri çekilir, domuza doğru adeta bir Kiwi golcüsü gibi koşar ve odanın karşısına doğru tekmelerdi. Bu yaptığını görenler için ilk birkaç yüz defası oldukça eğlenceliydi; elbette Nerys dışındakilerden bahsediyoruz. Küçük domuzu Robert tarafından kıçına tekmeyi her yediğinde Nerys olay çıkarırdı. O yüzden domuzunun güvenliği için onu saklamalıydı. Ama Robert'ın küçük teneke Trevor'unu bulup tekmelemesini hiçbir zaman engelleyemedi. Hatta bir keresinde öyle sıkı tekmelemişti ki domuz uçmuştu -evet, yeterince sıkı tekmelerseniz domuzlar uçabilir- ve ev de biraz karışmıştı. Teneke Trevor odanın tam karşı tarafına uçtu ve bam! Televizyon ekranına doğru dümdüz giderek, yarısına kadar içeri girdi. O esnada televizyonda Postman Pat vardı ve Nerys delirdi mi? Evet, delirdi. Ve bu küçük kazadan sonra domuzları televizyon doğrultusunda tekmelemek yasaklandı.
Birkaç gün için her şey iyi gitti. Televizyon yenilendi ve hayat, Vampir Çıkmazı 7a'da tekrar çekilir bir hal aldı. Bir sokak için komik bir isim. Sokağın ismi, İkinci Dünya Savaşı'ndan hemen sonra yöreye yerleşmiş, ufak tefek, iyi bir adamcağız olan Boris'den geliyor.
Garip yürüyüşü ve gülünç konuşma şekliyle kaçık, küçük bir adamdı Boris. Ve sol kulak memesi neredeyse gömleğinin yakasına kadar sarkardı. Robert ve arkadaşlarına, geldiği yerdeki okul müdürünün çocukların kulak memelerini çekme alışkanlığı olduğunu anlatırdı. Kasabadaki çocuklara Boris oldukça yaşlı görünürdü. Elbette, tarihi on üçüncü yüzyıla uzanan kilisenin önünde dikildiği zamanlar dışında. Boris orada daha bir genç dururdu sanki. Ama zaten eski bir kilisenin önünde çoğu insan genç görünürdü.
Boris iyiydi, önemli olan da bu, sizce de öyle değil mi? Boris krikete delicesine bir merakla bağlandı, Kent'in evinde yaptığı tüm maçlara gitti ve hatta yerel amatör maçlara da katıldı. Eğer sayı tutucu yaşlı Mr.Killick ortalarda görünmeyi başaramazsa -ki bazen başaramazdı gaga burunlu günahkar- o zaman Boris ona vekalet eder ve sayı tutuculuk yapardı. Krikete o kadar takmıştı ki, bahçedeki barakasında kendi tasarımı olan yarasa kriketleri yapmaya başlayarak küçük bir işletme bile başlattı. Ve bu kriketleri geldiği yer olan Transilvanya'ya ihraç etmeye başladı. Oldukça iyiye giden bir işletmeydi onunkisi. Adını da "Transilvanyalı Yarasalar Ltd." koymuştu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder